“Nie pytaj siebie o to, czego potrzebuje świat. Pytaj siebie, co cię ożywia, a później ruszaj i rób to. Albowiem to, czego potrzebuje świat, to ludzie, którzy stali się żywi.”
Harold Whitman

eksperyment…

   Dwa tygodnie szkoleń w nowej pracy mam prawie za sobą, codziennie przychodzę z głową ‘spuchniętą’ od natłoku informacji i tak nagle mój wolny czas skurczył się do minimum, nawet ten ulubiony czas dla siebie na rozmyślania… bo jak mogę rozmyślać, gdy mózg przetrawia 7 godzin wbijania wiedzy i jedyne, co mogę zrobić po przyjściu do domu, to doczłapać się do łóżka… I nagle, podczas mycia zębów przyszła mi MYŚL (łazienka jest wg mnie jednym z najbardziej inspirujących miejsc, wtedy najczęściej pojawiają się tzw. OLŚNIENIA).

porannie wtorkowo pozdrawiam

Najbardziej boimy się nie tego, że jesteśmy niedoskonali, lecz tego, że jesteśmy potężni ponad miarę. To nasze światło, a nie nasza ciemność, przeraża nas najbardziej. Pytamy samych siebie: “kim ja jestem, żeby być olśniewającym, cudownym, uzdolnionym, wspaniałym?”. A tak naprawdę – kim jesteś, żeby takim nie być?
/Marianne Williamson, “Powrót do Miłości”

Królicza nora czy mysia dziura? Czyli Alicja odkrywa siebie.

Od samego początku, zamysłu tworzenia bloga – chciałam zacząć serię o króliczej norze, o tym co nas w życiu powstrzymuje przed zmianami, co powoduje że doskwiera nam życie. Seria o króliczej norze to seria o poznaniu siebie i tego co przynosi nam prawdziwą radość.

Szczęście – wartość do której dążymy, dla której szukamy partnera, zmieniamy partnera, szukamy pracy, awansu, zarabiamy więcej, pracujemy dłużej, kupujemy, wymieniamy, przeprowadzamy się, wyjeżdżamy, wracamy, zaprzyjaźniamy i podejmujemy całe mnóstwo różnych decyzji oraz czynności. Wszystkie mają na celu przybliżenie nas do szczęścia, do tego uczucia błogości, samozadowolenia, że oto już dotarliśmy do celu, nasyciliśmy się, jesteśmy szczęśliwi. Wreszcie, w końcu.

Miałam w dzieciństwie taki sen, powtarzający się, męczący koszmar.

dni, których nie było…

Są w naszym życiu takie dni, w których nie dzieje się nic, dni które przemijają, nie pozostawiając po sobie żadnego wspomnienia, żadnego śladu, jakby ich nigdy nie było. Jak dobrze pomyśleć, to większość z nich jest właśnie taka, i jedynie wtedy, kiedy liczba tych, które nam pozostają, coraz bardziej się zmniejsza, zaczynamy się zastanawiać, jak to się stało, że tylu dniom pozwoliliśmy upłynąć niepostrzeżenie. Ale tacy już jesteśmy: doceniamy rzeczy, kiedy staną się przeszłością, i dopiero wtedy dociera do nas, jak by to było je mieć. Kiedy już ich nie ma. (Tiziano Terzani Listy Przeciwko Wojnie)

na wietrzny dzień

…ciepły kubek kawy

Ręce można też ogrzać
i o garnuszek
w którym jest gorąca kawa

jeśli na świecie
jest już tak zimno (Tadeusz Różewicz)

Rozgrzać się od wewnątrz, wysuszyć przemoknięte buty i kurtki, nasycić zmysły aromatem i barwą napoju.

A ‘organic people’ mogą napić się zielonej herbatki albo Yerby

żyje się tylko raz, lecz jeśli zrobi się to dobrze…

Jeśli mógłbym to zabutelkować

Zarobiłbym milion

Mógłbym sprzedać każdemu w mieście to, co czuję

Bo to pewny uśmiech na twojej twarzy

Piosenka w sercu po jednym małym łyku

Sens tańca nie leży w tym, żeby dojść do kresu. Leży w samym tańcu.

Sens życia nie polega na tym, żeby żyć możliwie długo, lecz na tym by żyć chwila po chwili. (Willigis Jager)

rozgrzewająco na jesień i zimę

‘Przelatują przeze mnie listopady chwil, których nie ma….

To tylko liście jesienne…To pachnie ziemia’ (Broniewski)

Doczekaliśmy się…chociaż wcale nie czekaliśmy. Nastały dni szare, krótkie, chłodne i mokre. Stuka i bębni deszczem w mojej głowie…

Desiderata czyli to co upragnione i potrzebne

Jest wiele pięknych i mądrych ksiąg i utworów. Są też i takie, które pomimo faktu spisania ich bardzo dawno temu, wciąż tak samo zachowują swoją wartość. Są nieprzemijające i warte zajrzenia do nich. Wiele ludzi uważa, że Biblia, czy Koran są jedynymi księgami do których wraca się całe życie. Na mojej liście znalazły się jeszcze ‘Tao Te Ching’ (Księga Drogi i Cnoty- starożytny chiński traktat filozoficzny), ‘Dezyderata’ i ‘Sztuka Kochania’
E. Fromma. Zdziwi się ten, kto zechce znaleźć w tym ostatnim opowieść o romansie, ponieważ Sztuka Kochania jest przepiękną i bardzo mądrą książką, tłumaczącą głębię miłości. Po jej przeczytaniu uświadamiamy sobie jak niewiele w rzeczywistości wiedzieliśmy o prawdziwej naturze miłości, jej jednoczącej sile i mocy wzmacniania każdego.

Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech, i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy.

Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź pogodny. Dąż do szczęścia.(Dezyderata, Max Ehrmann)